Rozgrzewka też jest ważna!

Zastanawialiście się czasem dlaczego mimo codziennych ćwiczeń gry na gitarze nie widać żadnych efektów? Ostatnio rozmawiałam na ten temat z moim nauczycielem ze Szkoły Muzycznej T.Burton i razem doszliśmy do wniosku, że może to być spowodowane brakiem odpowiedniej rozgrzewki przed treningami. 

Jak wiadomo, każdy sportowiec przed ćwiczeniem rozgrzewa się chwilę po to by nie doznać kontuzji. Ale nie tylko dla tego rozgrzewka jest ważna. Gdy się ją wykonuje rozciągają się wszystkie nasze mięśnie co sprawia, że ćwiczy się dużo łatwiej. Takie same zasady dotyczą w pewnym stopniu również gitarzystów - gra na gitarze też wymaga pracy naszych mięśni (w tym przypadku mięśni w naszych palcach, dłoniach i przedramionach). Im lepiej przygotujemy się do ćwiczeń tym te ćwiczenia będą bardziej efektywne. 

W tym wpisie postaram się opisać jak powinny wyglądać owe ćwiczenia, które podzielę na dwie części.

Pierwszą część ćwiczeń wykonuje się jeszcze zanim założymy na siebie gitarę. Polega ona na ogólnym rozgrzaniem naszego ciała - rąk, dłoni, karku i pleców. Taka rozgrzewka ogólna jest bardzo ważna, ponieważ kilkugodzinna gra na koncercie czy chociażby na próbie jest sporym wysiłkiem fizycznym i może prowadzić do kontuzji. 

Zacznijmy od dłoni i rąk. W tym celu na początek rozciągnij swoje palce i nadgarstek - wystarczy że będziesz wykonywał dłonią ruch w górę i w dół, wykonuj też okrężne ruchy nadgarstkiem. Poodginaj swoje palce do tyłu (tylko nie zrób sobie krzywdy). Zrób to kilka razy, aż poczujesz że twoje stawy w dłoniach są rozluźnione. Następnie rozciągnij swoje ręce wykonując nimi okrężne ruchy w przód i w tył - tak jak robi się to przed lekcją wuefu. Na koniec rozgrzewka karku i kręgosłupa - usiądź prosto na krześle z oparciem i zrób kilka skłonów samą głową w przód i w tył. Po krótkiej serii zrób takie samo ćwiczenie, tylko że tym razem odginaj głowę na boki. By rozciągnąć swój kręgosłup stań prosto i bez zginania nóg w kolanach porób parę skłonów próbując dotknąć dłońmi swoich stóp. Tak przeprowadzona rozgrzewka, która może trwać 5 minut uchroni Cię przez złapaniem kontuzji, nieprzyjemnego skurczu oraz sprawi, że nie będziesz się tak szybko męczył podczas gry.

Drugi etap rozgrzewki przeprowadza się z gitarą. Polega on na serii ćwiczeń rozciągających palce i poprawieniu ich motoryki oraz siły. Poniżej przedstawię kilka diagramów z ćwiczeniami. Numerki oznaczają próg na którym powinno się zagrać. Są one ułożone na 6 liniach odpowiadającym strunom, gdzie do góry są struny wiolinowe (te najcieńsze), a u dołu basowe.

Ćwiczenie 1.

e |------------------------------------------1-2-3-4--|
H |----------------------------------1-2-3-4----------|
G |--------------------------1-2-3-4------------------|
D |------------------1-2-3-4--------------------------|
A |----------1-2-3-4----------------------------------|
E |--1-2-3-4------------------------------------------|

e |--4-3-2-1------------------------------------------|
H |----------4-3-2-1----------------------------------|
G |------------------4-3-2-1--------------------------|
D |--------------------------4-3-2-1------------------|
A |----------------------------------4-3-2-1----------|
E |------------------------------------------4-3-2-1--|

To ćwiczenie jest bardzo proste. Polega na chromatycznym ogrywaniu gryfu. Kiedy wykonasz już powyższy przykład po prostu przenieś to ćwiczenie o próg niżej. Wykonuj je najlepiej do 12 progu.

Ćwiczenie 2.

e |-----------4--|-----------5--|-----------6--|-----------7--|-----------8--|
H |--------------|--------------|--------------|--------------|--------------|
G |-------3------|-------4------|-------5------|-------6------|-------7------|
D |-----2--------|-----3--------|-----4--------|-----5--------|-----6--------|
A |--------------|--------------|--------------|--------------|--------------|
E |--1-----------|--2-----------|--3-----------|--4-----------|--5-----------|

Moje ulubione ćwiczenie na rozciąganie palców. Po kilku minutach robienia tego ćwiczenia niestraszny będzie Ci nawet najtrudniejszy akord lub solówka.

Ćwiczenie 3. 

e |-------------------|---------------------|
H |---14--14--9---9---|--13--13--8----8-----|
G |---12--11--11--12--|--11--10--10---11----|
D |---11--12--12--11--|--10--11--11---10----|
A |---9---9---14--14--|--8---8---13---13----|
E |-------------------|---------------------|

To są tak zwane pajączki. Dzięki temu ćwiczeniu będziesz potrafił szybko zmieniać akordy, rozciągniesz swoje palce i nauczysz ich niezależności. Możesz grać je jako akordy lub arpeggio (czyli wydobywać każdy dźwięk osobno). Pamiętaj przy tym ćwiczeniu żeby każdy dźwięk grał czysto. Poruszaj się tutaj w górę gryfu.

Już wkrótce kolejna dawka ćwiczeń, a niecierpliwych zapraszam na lekcje gitary do mojego nauczyciela: http://www.uczymymuzyki.com.pl/team/mateusz-rychly/

Na co zwrócić uwagę przy kupnie gitary akustycznej?

Każdy kto chce rozpocząć swoją przygodę z gitarą staje przed tym samym, znanym już problemem - jaką gitarę wybrać na początek? Najczęściej na początek ludzie szukają tanich gitar w granicach 200-300zł tak, by być jak najmniej stratnym w razie gdyby "gra na gitarze okazała się zajęciem nie dla nas". Jest to według mnie podstawowy błąd, który prowadzi do pewnego paradoksu. 

Na rynku można znaleźć sporą ilość wyrobów "gitaro-podobnych", takich jak SkyWay, Vision, Echo i wiele innych tanich gitar, których cena wraz z pełnym kompletem 20 akcesoriów nie przekracza 200zł. Bądźmy szczerzy - czego można się spodziewać po gitarze, która kosztuje 100zł? Poza tym, że rozwali się nawet po nie całym roku to chyba niczego więcej. Takie gitary mogą was tylko zniechęcić do grania, ponieważ do ich wykonania nie przykłada się dużej uwagi. Często gra się na nich po prostu niewygodnie ze względu na wysoką akcje strun, które są zazwyczaj bardzo twarde lub wiele niedoróbek utrudniających grę (np. odklejające się progi lub garby na podstrunnicy). Takie gitary również mają problemy z trzymaniem stroju i już po kilku minutach gry trzeba je stroić na nowo. Takie niedoróbki nie tylko utrudniają i zniechęcają do gry, ale też sprawiają, że to czego się nauczymy będzie niepoprawne (często-rozstrajająca się gitara może wyrobić nam zły słuch muzyczny). Dlatego jeśli nie chcecie się zniechęcić go gry oraz jeśli chcecie, by granie na gitarze akustycznej sprawiało wam radość nie kupujcie tanich gitar. Warto dołożyć trochę i wybrać gitarę z wyższej półki, dzięki której będzie wam się grało znacznie przyjemniej. 

No ok, ale teraz jaką gitarę wybrać  i na co zwracać uwagę przy jej wyborze? Po pierwsze - by kupić dobrą gitarę, na której tobie będzie się dobrze grało, trzeba ją ograć na miejscu. W tym celu najlepiej udać się do sklepu muzycznego. Warto też wybrać się do sklepu ze znajomym, który umie już grać i chociaż trochę zna się na temacie. Po drugie - według mnie na pierwszą gitarę warto wydać minimum 400zł, gdyż tak jak pisałem wcześniej wszystkie tańsze modele to wyroby "gitaro-podobne". Kiedy już wybierzesz gitarę, która Ci się spodoba zwróć uwagę na wysokość strun nad progami - nie powinna być ona większa niż 2,5mm, ponieważ im struny będą wyżej tym więcej siły potrzeba na ich dociśnięcie przez co szybciej męczą się palce. Następnie sprawdź czy struny nie brzęczą przy dociskaniu ich do progów (najczęściej brzęczy struna G, czyli trzecia od dołu). Jeśli nie znajdziesz na gitarze żadnych mankamentów, o których pisałem wcześniej i gra ci się na niej dobrze to znalazłeś instrument dla siebie ;) 

Jeśli jednak nie masz możliwości kupna gitary na miejscu w sklepie i pozostaje Ci opcja kupienia instrumentu przez internet, to z własnego doświadczenia mogę szczerze polecić gitarę T.Burton Greengo, która spełnia wszystkie minimalne wymagania jakie powinna posiadać dobra gitara do nauki gry: http://oferta.kisielewski.com.pl/gitary/gitary-akustyczne/t.burton-greengo.html

Wielu moich znajomych i uczniów zaczynało swoją muzyczną przygodę właśnie od tej gitary i żaden z nich nigdy nie powiedział o niej złego słowa. Gitara trzyma strój nawet po kilku godzinach intensywnej gry, struny są ułożone nisko przez co palce nie męczą się tak szybko oraz wydaje z siebie czyste i ciepłe brzmienie - takie jakie powinna posiadać dobra gitara.

Teraz, kiedy już wiesz jak sprawdzić, która gitara będzie dla ciebie odpowiednia i umiesz odróżnić dobrą gitarę od bubla możesz udać się na łowy i znaleźć instrument dla siebie ;) Powodzenia!

Poprzedniczka gitary akustycznej-gitara klasyczna

Gitara ma swoje korzenie w Hiszpanii, gdzie od ponad 1000 lat umila wolny czas jej mieszkańcom. Oczywiście nie miała takich samych kształtów, rozmiarów i budowy jak dzisiejsza, ale z biegiem lat udoskonalono ją tak, jak wygląda i brzmi dzisiaj.

Początkowo instrumenty posiadały cztery struny, lecz z czasem uznano, że wydają za mało dźwięków, więc piątą strunę dodał Vincente Espinel w XVI wieku, szóstą zaś dodano w XVIII. Z czasem powiększono również pudło rezonansowe, aby wydobyć głębszy dźwięk oraz zmieniono materiał wykonania strun. Kiedyś były robione ze zwierzęcych jelit, dzisiaj z metalu, bądź tworzyw sztucznych. Na dworach królewskich gitara nie była zbyt popularna, dopiero w XVII wieku wyparła lutnię jako najbardziej popularny instrument strunowy szarpany. Najwybitniejszym budowniczym i twórcą pierwszej współczesnej gitary klasycznej był żyjący w XIX wieku Antonio de Torres Jurado.

Gitara klasyczna jest bardzo prosta w budowie. Do pudła o kształcie... gitary? przymocowany jest gryf zakończony dekoracyjnie ukształtowaną główką, do której przymocowane są stroiki. Te maleńkie kołowrotki służą do naciągania strun, wysokośc tonu struny zależy od siły jej naciągnięcia. Otwór, z którego wydobywają się dźwięki z gitary to otwór rezonansowy. Jest on otoczony zdobną rozetą wykonaną w tańszych modelach techniką kalkomanii, w droższych - intarsji. Bez wątpienia ważnym elementem są struny, bez których gitara by nie grała. Metalowe są używane w gitarach akustycznych lub elektrycznych, w klasycznych używane są nylonowe o miękkim, ciepłym brzmieniu.

Gitara klasyczna jest instrumentem dość cichym, dzięki współczesnej technice używając nagłośnienia można używać ją na wielkich scenach lub do gry z dużym zespołem.

Gitara klasyczna zyskując dużą sławę miała wielu wyśmienitych kompozytorów. Nie wiem czy przyszło by tobie do głowy, że Gioacchino Rossini, Giuseppe Verdi, Hector Berlioz, Franz Schubert,  Niccolò Paganini to kompozytorzy, którzy zajmowali się grą oraz komponowaniem na gitarę. Francisco de Asís Tárrega jest jednym z głównych kompozytorów klasycznej muzyki gitarowej a jako najlepszych gitarzystów można wymienić: David Russel, Sabicas, Julian Bream, John Williams i Narciso Yepes.

Jeśli jesteście ślepo zakochani w gitarze akustycznej wyrwijcie się się choć na chwilę spod jej czaru i posłuchajcie jak pięknie może brzmieć gitara klasyczna.

Strojenie gitary- na słuch czy przy pomocy elektronicznego tunera?

Zanim rozpoczniemy grę na gitarze należy pamiętać o prawidłowym, a także dokładnym nastrojeniu każdej ze strun. Granie na instrumencie rozstrojonym nie należy do przyjemności. Ani dla gitarzysty ani dla osób przysłuchujących się grze

Technik strojenia jest wiele. Każdy gitarzysta wybiera dla siebie tę, która mu najbardziej odpowiada. Do najczęściej spotykanych można zaliczyć strojenie ze słuchu oraz przy użyciu  tunera.  Metody różnią się jeśli chodzi o trudność, a także czas jaki należy poświęcić na strojenie

Pierwsza metoda nie należy  do łatwych. Wymaga od gitarzysty dobrego słuchu i skupienia. Preferowana jest przez osoby grające dłużej. Jest także metodą czasochłonną. Polega na dostrojeniu strun poprzez interwały  czyli odległości między dźwiękami. Potrzebna jest do tego cisza i święty spokój. Nie zawsze te jakże cenne dobra są na podorędziu.

Za pomocą kamertonu, pianina, fortepianu, czy też innej gitary ( oczywiście nastrojonej) pobieramy dźwięk A 440 Hz i porównujemy go z naszym wydawanym przez strunę E1 przyciśniętą na V progu. Oba dźwięki powinny brzmieć tak samo. Aby je do siebie dopasować poluzowujemy lub naciągamy strunę e1, w zależności od potrzeby, aż do momentu kiedy oba dźwięki będą identyczne.

Czynność tę ponawiamy dla każdej ze strun. Para dźwięków zawsze powinna być identyczna.

Tak zatem pozostało nam już tylko pięć strun. E6, czyli strunę najgrubszą stroimy od e1, te dwie struny powinny współbrzmieć w tzw. interwale 2 oktaw, prościej mówiąc powinny ze sobą współbrzmieć. Następnie porównujemy kolejne dźwięki. Dźwięk wydawany przez strunę H2 przyciśnięta na V progu z pustą struną E1. Później przechodzimy na IV próg struny G3  i porównujemy z pustą H2, V próg struny D4 z pustą G3, V próg struny A5 z pustą D4 oraz V próg struny E6 z pustą A5. 

Druga metoda polega na strojeniu za pomocą tunera. Jest o wiele łatwiejsza i szybsza. Sposób ten jest dobry dla początkujących gitarzystów, bo nie wymaga w zasadzie żadnych umiejętności. Polega na obserwacji lampek, wskazówek i wartości na wyświetlaczach cyfrowych w zależności od rodzaju posiadanego stroika. Tuner czyli urządzenie elektroniczne, posiadające mikrofon i rejestrujące dźwięki jako fale akustyczne przykładamy  do gitary lub mocujemy na jej główce (tak jak ten tuner T.Burton). 

Po kolei stroimy każdą struną osobno, aż uzyskamy odpowiedni dźwięk. Należy pamiętać, że tuner elektroniczny jest to urządzenie bardzo  czułe i wychwytuje nie tylko dźwięk gitary, ale też te
z otoczenia. Nie nastroisz więc gitary w miejscu zbyt głośnym.

W mojej gitarze akustycznej struna pękła! I co teraz?

Jaki jest najczęstsza gitarowa usterka? Oczywiście, zerwana struna! Przyczyną jest zwykle zbyt mocne naciągnięcie struny (nieodpowiednie pokręcenie kluczem), silne szarpnięcie struny, niepoprawne dbanie o struny (albo, co gorsza, nie dbanie o nie wcale). Gdy spotka nas ten problem, nieunikniona jest wymiana. Jak się za to zabrać? Wiadomo - można zlecić wymianę np. w sklepie muzycznym, albo poprosić kogoś, kto to potrafi. Ale myślę, że prawdziwy gitarzysta powinien posiąść tą umiejętność, gdyż nie zawsze będziemy mogli skorzystać z czyjejść pomocy.

Nie taki diabeł straszny jak go malują - powiem wam jak wymienić strunę. Do dzieła,  krok po kroku:
1) Całkowicie luzujemy starą strunę.
2) Wyciągamy kołeczek z mostka. Pomocna będzie korbka do nawijania strun ze specjalnym wcięciem do wyciągania opornych kołków.
3) Zdejmujemy strunę wyciągając ją z mostka i otworów klucza.
4) Nową strunę wkładamy w otwór mostka - tulejką w dół.
5) Otwór mostka zatykamy kołeczkiem i lekko naciągamy strunę.
6) Drugi koniec strony wkładamy w otwór klucza.
7) Nawijamy, ale nie naciągamy. Konieczne jest zostawienie luzu, do późniejszej poprawy.
8) Obcinamy nadmiar struny.
9) Po wstępnym nastrojeniu gitary naciągamy strunę ponownie i dostrajamy instrument.
10) Analogicznie wymieniamy kolejne struny.

WAŻNE: zdejmujemy struny pojedynczo, a na ich miejsce zakładamy nowe. Zapobiegnie to konieczności ponownej regulacji gryfu.
W gitarze akustycznej (na takiej gram) nawijanie strun następuje w określonym kierunku: struny E, H, G - zgodnie z ruchem wskazówek zegara; pozostałe struny - w kierunku przeciwnym.

Zerwanie struny to nie jedyny powód do ich wymiany. Należy je zmieniać co ok. 1-3 miesiąca, czyli wtedy, gdy w miarę użytkowania przestają brzmieć tak, jak powinny. Tak naprawdę kiedy wymieniać struny jest to kwestia indywidualna - to my musimy słyszeć, kiedy wymiana jest wskazana.

Polecam film pokazujący krok po kroku jak wymieniać struny w gitarze akustycznej. Znalazłam go  na podstronie firmy KISIELEWSKI Pierwsza Pomoc Gitarowa.

Cenię sobie bardzo informacje techniczne które można znaleźć na stronie guitar.about.com . Wprawdzie treść jest o angielsku ale przecież młodzi muzycy doskonale znają ten język, prawda?

Dlaczego gitara pękła chociaż wisiała na ścianie w dobrze ogrzewanym pokoju?

 Na początek - wykluczmy uraz mechaniczny. Zakładamy, że nie stuknął jej młodszy brat ani babcia w czasie odkurzania. Pokój był zamknięty, klucz - bezpiecznie w kieszeni. Jaka mogła być zatem przyczyna?

Jedną z najczęstszych są nieodpowiednie warunki przechowywania. Zbyt suche powietrze  w pomieszczeniu powoduje wysuszanie drewna, a za tym idzie nie tylko gorsza jakość brzmienia lecz także..

Może nastąpić wklęśniecie, zapadnięcie się płyty wierzchniej, mogą wyjść z boków progi tak, że mogą pokaleczyć palce, struny mogą "położyć się" na gryfie tak, że nie sposób wydobyć z gitary żadnego dźwięku a nawet

GITARA MOŻE PĘKNĄĆ!

 Czy jesteśmy bezradni i nie da się zabezpieczyć przed tak niemiłymi konsekwencjami?

Oczywiście, że nie. Gitara tak samo jak my potrzebuje aby o nią odpowiednio zadbać.

Oto kilka prostych rad, których zastosowanie, ochroni Wasz instrument przed zniszczeniem:

1. Futerał, skutecznie ochroni gitarę przed wysuszeniem. Jest rewelacyjnym rozwiązaniem w okresie kiedy nie używacie swojego instrumentu. Jeśli nie macie futerału, dobrym rozwiązaniem jest także zwykły pokrowiec. Istotne jest aby był zrobiony z wodoodpornego materiału! Dodatkowym atutem będzie ochrona przed kurzem.

2. Higrometr i nawilżacz. Ten pierwszy jest używany do kontrolowania wilgotności powietrza. Optymalna dla gitary wynosi 45-55%, w tym zakresie starajcie się ją utrzymywać. Najdokładniejszy w pomiarze jest higrometr cyfrowy. Na rynku są dostępne różne rodzaje nawilżaczy wkładanych do wnętrza pudła gitary. Pomagają one utrzymać optymalną wilgotność powietrza we wnętrzu gitary kiedy jest ona w futerale lub pokrowcu. Należy jednak bezwzględnie pamiętać, że jeśli trzymamy nawilżacz w futerale razem z gitarą, pokrowiec powinien być szczelnie zamknięty.

3. Jeśli chcemy przechowywać gitarę poza futerałem lub pokrowcem lub jeśli mamy liczną kolekcję gitary należy zadbać o odpowiednią wilgotność powietrza w pomieszczeniu gdzie je przechowujemy. Są dostępne różnej konstrukcji nawilżacze elektryczne do zwiększania wilgotności powietrza w pokoju. Ważne jest, żeby taki nawilżacz był stale napełniony wodą i żeby stale pracował!

Informacje zaczerpnęłam ze strony www.kisielewski.com.pl